' Palyaço '

İnsanların duygusallığından ve bunu dışa vurmalarından cidden çok sıkıldım. Neden içiniz de ya da bir arkadaşınızla paylaşmak yerine herkese duyuru yapar gibi paylaşırsınız? Üstelik bunu abartmanız beni çok sinir ediyor. Durmadan bunalım şarkı ve sözler paylaşmanız, yok içiyormuşsunuz falan bilmem ne, bunlar bizi ilgilendiren şeyler değiller.
Tamam ben de çok duygusalım ama ne bilim içime atarım ya da böyle gelir buraya yazarım... Kendi derdimle insanları karamsallaştırmayı hiç sevmiyorum. Benim derdim benimle kalmalı hep... Bazı insanlar çok sıkıcılar içlerindeki acıyı saklamayı bilmiyorlar ama yeri geldiğinde içinizde yaşamalısınız bazı şeyleri.
Bazen palyaço olmalısınız ...

' Kaybetme korkusu '

Hiç bitmiyor ona olan sevgim. Ne gururum umurumda ne de acı çekişim... 
Öyle bir şey ki kendime sözlerde versem de vazgeçemiyorum. Yeri geldiğinde susup salağı oynuyorum. Yeter ki gitmesin benden...
Denesem de bir başkasını sevmeyi, yani onu sevdiğim gibi birini sevemiyorum. Hatta ve hatta biraz olsun bile...

Onu kaybetme korkusu nedir bilir misin?... Bunu anlatamam...

' Çok bilmiş insanlar '

Bazen insanlar bir şeyleri tekrar ve tekrar yaşamaktan yoruluyor ve sıkılıyorlar...

İnsanlar  bana sürekli akıl verirken ve onları susturmak isteyip de, onların hala  susmamasına, gücümün yettiği kadar çığlık atmak istiyorum... Yeter ! 

Benim sadece anlaşılmaya ihtiyacım var. Herkesin sabrının dayanma güçleri vardır. Bazı insanlar bazı insanların sabrını deneyebilir. Ama unutmamak gerekir ki karşımızdakini gerçekten anlamak istiyorsak, akıl vermek  yerine, kendimizi onun yerine koymalıyız. 

' Yalnız '

Kanatları olmayan bir melek için, yaşamak  zor.
Kimsenin beni anlamasını beklemiyorum. İnsanlar hep kendi çıkarları için yaşıyor. Ben neden bu kadar iyiyim? 

Kimseye inancım kalmadı. Sevdiğim insanlar bile yalan söylüyor. Kime güvensem beni hayal kırıklığına uğratıyor. Bu bir kere olsun değişmedi.
Şimdi gerçekten yalnızım...

' Sarhoşluk '

Dünyam durmuş sanki, yatağımda uzanmış tavana bakarken... 
Kulaklarımda sonsuz boşluk sesleri. Sanki bu bedenim bana ait değilmiş gibi kendimi hafif hissedişim...

' Radiohead- I will '

Aslında ilkbaharda dinleyeceksin çimenlere uzanacaksın. Gökyüzüne gözlerini dikeceksin sanki birinin '' mavi '' gözlerine bakar gibi.

Thom eşlik edecek sana şarkısıyla;

Minik bebeğimin gözleri, gözleri, gözleri, gözleri...

Küçük bebeğimin gözleri, gözleri, gözleri, gözleri...

Tatlı bebeğimin gözleri, gözleri, gözleri...

Sonra gözlerini kapatıp şarkının ruhuna dokunduğunu hissedeceksin...

Bir kuş gibi  bedeninin özgür olduğunu...