' Gittiğinden beri ben '

Sen gittiğinden beri köftim, içim de hep hüzün var. Bazen o kadar dalgın oluyorum ki… Derslerime uzun zamandır çalışamıyorum. Bazen sahile gidiyorum tek başıma, oturuyorum kimsenin olmadığı yere ve denizi seyrediyorum… Martıların uçuşlarını, denizin dalgasını, sesini dinliyorum, en uzaklara bakıyorum öyle, o an hiçbir şey düşünmüyorum. Sonra yine sen aklıma geliyorsun göz yaşlarımı durduramıyorum… Doya doya ağlıyorum ve sonra hiçbir şey olmamış gibi eve gidiyorum. Sen gittiğinden beri ben...

' Öylesine '

İnsanlar ne kadar acı veriyorlar, birbirlerine… Ben insanları anladığımı sanıyordum ama anlamıyormuşum. İnsanlar da beni anlamıyorlar. Birinin beni anladığını düşünüyorum onu da kaybetmekten çok korkuyorum. Bu hayatta yalnız kalan insanları düşünüyorum da zor olsa gerek. 

Şuan tek bir dostum var. İyi ki var. Yanımda olmasa da hep yanımda hissediyorum. Arkadaşlarım çok var. Ama önemli olan bu mu? Ben çok arkadaşım olsun istemiyorum. Az ama sağlam dostlarım olsun yeter. 

Kişiden kişiye değişir bu fikir belki de, bilmiyorum. Ama şu yaşıma kadar hayatı öğrendim biraz. Herkes sessiz, sakin, uysal bir kız olarak bildiler beni belki de ama bilmedikleri çok şeyler vardı bu bende…

' Ama '

Bu gece yokluğunu öyle hissettim ki… Senin de aklına geldim mi acaba ?

Belki de… Yokluğun belli oluyor bende ve özellikle bu gece…Bugün Cuma sevdiğim. Volkan Konak abimizin programı var. Yan yana olamazsak da beraber izlerdik. 

Bence aklına bile gelmiyorum. Çünkü yanımdan geçtiğinde beni görmüyorsun, dalgın mısın bilmiyorum ama üzülüyorum ve ben de bir şey diyemiyorum… Nedeni yok.

Ama… Seni çok seviyorum. Çünkü seviyorum köftim… 💓 

' KÖFTİM 💓 '

Bugün seni özledim diye yazı yazdım ve bugün seni gördüm. Köftim ya…  Ben seni baya baya seviyorum… Terlemişsin yüzüme deydi ya terin, yıkamadım biliyor musun? Kalsın öyle kokun… Seni gördüğümde şaşkınlığımdan kaldım öyle gerçek misin diye… 
Beni görünce öptün ya, çok güzeldi :) 

Seni Seviyorum kalbimin aşk parçası… 


( Not: Köftinin kalbin delik olduğu için çok terlerdi. O gün yine dershanede merdiven çıkıyordu koşturarak. Kim bilir hangi dersine geç kalmıştı. )

' Köftim '

Şuan eve geldin ve yemeğini hazırlıyorsun, biliyorum… :)

Canım…

Ben de şuan ‘feriğim’i dinliyorum… Dinledikçe sözler içime işliyor… Gerçekten Volkan abimiz fena söylüyor… Bana feriğim demeni bile özledim bir tanem…

' Köftim benim ' 💓

Köftim kısa zamanda nasıl bağlandım sana anlamadım…Seni çok özledim hem de çok ama senin için kendimi tutmam lazım. Bu üniversite sınavını halletmemiz lazım. Her şey senin için tatlı kuşum… Kendimi düşünmüyorum artık… Senin için kendimden vazgeçtim. Üzülüyorum ama olsun…

Son konuşmamızda ağlayarak uyudum… 

Biliyordum aslında böyle olacağını ama ne bilim bana kıyamazsın sanıyordum… Ama olsun ben beklerim seni… Sen benim bitanemsin… 

Küçük dünyamın gök kuşağı…