' Masallar '

Biz insanlar çocukken masallara inanıyoruz. Büyünce de onların imkansız olduğunu anlıyoruz . Örneğin pamuk prenses , uyuyan güzel ... vs.

Sonra büyüdüğümüzde o romantik filmlerdeki, kitaplardaki gerçek aşkı anlatan şeylere inanıyoruz. Ve olgunlaşıp insanları tanıyınca da böyle bir şeyin çok zor olduğunu anlıyoruz. Hayat ne tuhaf yaşadıkça öğreniyorsun. Bir türlü sonu gelmiyor...

' Kalbinizi ısıtır '

Kar gökyüzünden yere tane tane düşer. O taneler birikir kocaman olur. Her yer bembeyaz...

Caddeler, evler... Temizliğin saflığın rengi...Yüzünüzde küçük bir tebessüm... :) Battaniyenize sarılırken, seyretmek güzeldir düşen beyaz tanecikleri...

Sonra bir şarkı açarsınız, kalbinizi ısıtır o da. Sıcacıktır... 

' Keyif kahvesi '

Şuan kuş gibi hafif ve özgürüm. Okul notlarım açıklandı. Elimden geleni yaptım ve emeğimin karşılığını aldım. İnsanın emeğinin karşılığını alması harika bir şey. Ne alttan dersim kaldı ne de zayıf notum. Annemin de sağlığı yerinde... Hayatım düzeni giriyor galiba.Huzurun tadını almaya başladım...

Çok güzel. :)

' Hislerin birleştiği yer '

Ben en çok sözsüz şarkıları severim. Çünkü onların anlatacağı hikayeleri yoktur. Hissettireceği duygular vardır. Bana hissettirdiklerini başka bir kimseye hissettirmez. Herkes farklı dünyaları yaşar. Kimi sevincini, kimi aşkını, kimi başarılarını, kimi özgürlüğünü ya da bunların tam tersini...

Müzik hislerin birleştiği yerdir hep...

' Daha çok '

Hepimizin bu hayatta ulaşmak istediği hedefleri vardır. İnsanın yapısıdır bu aslında. Çalışmak için hayallerimizin olması ama kolay değildir hayallere dokunmak. Her işin zorluğu gibi onlara ulaşmakta zordur. Çünkü hayat girintili çıkıntılı bir yol gibidir. Devam ederken yoluna, karşına küçük ve büyük taşlar çıkar. Bu taşları yolundan kaldırıp tekrar devam etmek zorundasındır. Küçük taşlar seni asla yıldırmamalı, büyük taşlara hırs daha çok çalışmalı, daha çok...

' Acıtan boşluk '

İnsan çok sevince düşünmüyor sonu. O an ki mutluluğu sonsuz olacak gibi...
Ama her güzel bir şeyin sonu var. Sonların ardından güzel aşk parçaları çalıyor.
Özlüyorsunuz kokusunu, size gülen gözleri... Huzur bulduğunuz kolları, dertleştiğiniz arkadaşınızı... Sonra artık içimizi sevdiğimize  dökemediğimiz mektuplar yazılıyor, saklanıyor geleceğe...
Fotoğraflar, anılar yüreğinize bir kez daha çizik atıyor. O bittiği gün her gün oluyor. Alışmak zor oluyor kalbinde ki boşluğa. Zaman geçiyor, geçiyor... O boşluğa alışıyorsunuz.
Hissizleşiyor o acıtan boşluk. Hayat yine eskisi gibi normalleşmeye başlıyor.
Geçmişte kalan tek şey öğrenmeniz gereken, almanız gereken dersler oluyor ve büyüyorsunuz...