' Minik '

Hani derler ya, hayatınızda en güzel anlarınız beklemediğiniz zamanda olur.:)Bugün bayramın ilk günüydü. Baya misafirliğe gittik dayımlarla. Ben küçük kuzenimle dışarı çıktığımda bu kucağıma  küçük minik bir kedi geldi koştu bize doğru. O an aldım kucağıma sevmeye başladım yasladı kafasını bana. Minik ama verdiği mutluluk çok büyüktü.Eğer annesine ihtiyacı olduğunu bilmesem eve getirecektim. Ama kıyamadım...

' Tecrübeler '

 İnsanlar bu tecrübelileri kolay kazanmıyor. Baya olgun bir insanın arkasındaki yaşantıları hiç düşündünüz mü? Ben düşündüm mesela. Şuan yaptığım hatalar bu yüzden çok canımı sıkmıyor. Her gün bir adım olgunlaşıyorum, iyi kötü yaşadıklarımla.

Kötü şeyler yaşasam da iyi yönden düşünüyorum; '' İleride böyle bir şey yaşamayacağım. Çünkü şimdi yaşadım ve artık bu konuda bilgiliyim.'' diye. Bence sizde böyle yapmalısınız. Tamam bazı şeylerde üzülmeliyiz ama kendimizi çok yıpratmanın yerine, böyle düşünerek kendimizin iyi hissetmemizi sağlamalıyız. Yani kendi kendimizin psikoloğu olmalıyız. Böyle yaparsak güçlü bir insan olur ve ilerde de insanların olmak istediği kişiler oluruz... :)

' Boşluk '

Bazı şeyler boşuna zaman kaybı...
Boşuna boşuna seni sevdim... Boşu boşuna hep yanında oldum... Boşu boşuna inandım sevgine... Boşu boşuna hala seviyorum seni... 

Boşu boşuna inanmıyorum kötü biri olduğuna... Boşu boşuna bir gün geleceksin diye bekliyorum...Ve boşu boşuna seni çok özledim.......

Not: Bugünler de tadım hiç yok.

' Belki '

Bazen bir an geliyor mutsuz oluyorum.
Mutsuzluğum genelde değer verdiğim insanların hak etmeyişleri. Hayvanları insanlardan daha çok seviyorum. Örneğin bir hayvana sevginizi veriyorsunuz. O da bunu anlıyor, o da sevgisini veriyor ve sadık oluyor size. Bazen insanlarda hayvanlar kadar olabilse. O zaman belki daha güzel olurdu her şey değil mi?

' Bazen '

Anlatması çok zor. Bazen sağır yapar insanı, bazen dilsiz bazen de salağa yatırır. Birini sevmek o kadar garip bir duygudur ki, kendini tanımaz insan.

' Tuhaf '

Birisini seviyorsunuz ve o sizin için imkansız. Zaman geçiyor bir gün geliyor başkaları giriyor hayatınıza sonra çıkıyorlar hayatınızdan. Sonra sizin için imkansız kişi artık imkansız olmuyor ama bu sefer siz istemiyorsunuz. Hayat neden böyle? Sanırım hayattan bir şey beklememek gerekli.Çünkü bir şeyler beklediğimizde olmadığında üzülüyoruz. Beklemesek üzülmeyiz belkide...

Zaten birini beklersen o hiç gelmez-miş.

' Boşluk '

Uçmak... Gökyüzünde kaybolurken kendini bırakmak boşluğa... Kanadının bir tanesini denize değdirip tekrar yükselmek, yükselmek.... 

Kaybolmak, özgür olmak...

' Yeni insanlar '

Zaman geçtikçe büyüdüğümün, bu dünya hakkında ki düşüncelerimin değiştiğinin farkındayım.İnsan hep aynı kalmıyor. Devamlı değişiyor. Müzik zevki değişiyor. İnsanlara bakış açısı da... Şuana kadar ne kötü şey yaşayıp üzüldüysem de şikayetçi değilim.

Üzülmeliydim ve üzüldüm...

Arkadaşlıkları tanıdım. Dostum dediğim düşmanlarımı... Kardeş deyip aslında olmayanları... Çıkar için hep yanımda olanlarda var tabi. Ama şuan hiç biri yok yanımda. 

Sabahtan beri telim çalmadı. O kadar huzurlu bir şey ki bu... Şimdi yeni insanları tanıma zamanı ama bu sefer tecrübeli biri olarak...

Not : Seni çok seviyorum hayat :)