' Neden en güzel şarkılar sen kokuyor? '

Gözlerimi kapatıyorum. Hissettiğim tatlı rüzgar sensin. Müzik dinliyorum hepsini kalbim sana söylüyor. Kitap okuyorum, hayata yazılmış en güzel sözler bile sensin. Yemek yapıyorum aklımda sen. Buna tat verende sensin. Yürüyorum çiçeklerin doğanın kokusu hep sen, sen, sen...

Anladım. Sen dünyanın bir tarafında beni bunca yıl beklemiş, sonra beni bulmuş,
her şeyim olmuş sevgilimsin...

' Ağla, Hıçkır, Dağıt, İsyan Et ! Ama sonra güçlen '

Hiç bir yokuş seni yolundan döndürmesin. Her canlının gücü kadar derdi var. Sen ne kadar ağır taşıyorsan  o kadar güçlüsün. Kimsenin kimseye ihtiyacı yok.

Sadece bazen seni seviyorum diyecek biri olup, olmamasıdır dert.

Senin bir sevdiğin var düştüğünde yaralarını öpüp iyileştirecek.
Saçlarını koklayıp gözlerine bakacak. Hayattaki en büyük acı kalbinin ya eşsiz ya da yanlış yerde olmasıdır. Çünkü ne yaşarsan yaşa kalbini doyuran sevgi var ise hep güçlü olursun...

' Kendi içimde '

İnsan bazen kendi içinde yalnız kalır. En yakınına bile konuşamaz bazen. Yalnızlığım kelime olamayacak kadar yalnızdı... Dipte en sondaydım sanki dünyanın. Öylece birikmiş, birikmiş beni boğmuştu her şey. Yaşananlara değil yaşayacaklarımı düşünmek istiyorum.

O anı yaşayıp, çöpe atıp yeniden başlamak istiyorum. Hatıralar olmasın. Ya da bir şeyler hatırlanmasın. Hatalar bir kitap gibi bilgi olsun. Söz olmasın hiç bir şey. Her şey tecrübe olsun. Kalpler kırık değil yeniden doğmuş gibi olsun.

Her şey ama her şey ne olursa olsun çok güzel olsun...